dla madzi :)

*

Dotykam niebios całując podniebieniem smak ziemi.

Olbrzymie przestrzenie wzniesień jak oczy
     skrzą się w blasku wewnętrznego światła.

W kroplach rosy jak w oddechu stworzenia
     odbija się kolor przeźroczystego nieba.

Otulony tęczą widok zenitu jak ptak
     niebiański szybuje wysoko, wysoko...

Splendor życia objawiony w swej prostocie
     karze śmiać się szczęściem bez słów.

Niewysłowiony spokój jak pierwotny dźwięk
     rozbrzmiewa energicznym westchnieniem.

W wirującym stworzeniu gwiazdy uśmiechają się zwycięsko.

Stąpając po mchu zielonym nie potrzebuję niczego
     dotykając splendoru Niebiańskiej Gai.

///////////////////////////////////////////////////////////////////

Dziś od 4 rano do 9 rano miałem baaaardzo niezwykły silny sen.

(ale czy napewno to był sen ? )

Postanowiłem go zapisać.

Kto ma rozum niech pojmuje :)